بررسی چیپست های کمپانی انویدیا (تگرا)

در این مطلب قصد داریم به بررسی سیستم روی تراشه (SOC) های کمپانی انویدیا که با نام تگرا شناخته می شوند ، بپردازیم . با مدیاسافت همراه باشید.

در هنگام مطالعه ی این مقاله به کلمه هایی مانند SoC ، کلاک ، ARM و … برخورد می کنیم . در صورتی که نمی دانید معنی یا مفهوم این کلمات یا اصطاحات چیست ، پیشنهاد می کنیم که ابتدا مقاله ی زیر را مطالعه فرمایید.

[box type=”custom” bg=”#bb0000″ radius=”10″]هر آنچه که باید درمورد نسل های جدید پردازنده بدانید[/box]

همانطور که گفته شد ، تگرا (Tegra) نام سری SoC های کمپانی انویدیا (Nvidia) است که برای اسمارتفون ها ، دستیاران شخصی دیجیتال و … طراحی و توسعه یافته است. چیپست های تگرا ، در واقع ادغام یک پردازنده ی تحت معماری ARM ، واحد پردازش گرافیکی (GPU) ، کنترلر حافظه و چند واحد دیگر هستند که به صورت یک پکیج برروی یک تراشه قرار گرفته اند. در ابتدا از این SoC ها برای پردازش چندرسانه ای طراحی شده بودند ، اما مدل های جدید تگرا ، برروی عملکرد بازی ، بدون استفاده ی بیش از حد از باتری تمرکز دارند. لازم به ذکر است که کمپانی یادشده در تولید SoC بیشتر تمرکز خود را برروی توسعه ی پردازنده ی گرافیکی و همچنین کم مصرف بودن آن ها قرار داده است.

تگرا سری ای پی ایکس (Tegra APX)

تگرا ای پی ایکس 2500 (Tegra APX 2500)

انویدیا این SoC را در 12 فوریه 2008 رونمایی کرد . این چیپست دارای یک پردازنده ی تک هسته ای 32 بیتی نه چندان قوی با کلاک 600 مگاهرتز است . بر اساس نتایج بدست آمده از بنچمارک ها ، وقتی این پردازنده را با یک پردازنده ی 2 هسته ای مقایسه می کنیم ، متوجه می شویم که در برابر Multi-Tasking ضعف محسوسی دارد . کلاک دقیقی از پردازنده ی گرافیکی APX 2500 که GeForce ULV نام دارد ، ذکر نشده است ، اما از رزولوشن 480×854 می تواند پشتیبانی کند. USB On-The-Go ، خروجی HTMI ، دوربین 12 مگاپیکسلی ، پخش ویدئو های HD 720 ، از دیگر قابلیت هایی هستند که این SoC می تواند آنها را پشتیبانی کند.

تگرا ای پی ایکس 2600 (Tegra APX 2600)

تمامی قابلیت های APX 2500 که در بالا مطالعه کردید ، برای این مدل نیز صدق می کنند . APX 2600 فرق زیادی با مدل قبلی ندارد و فقط چند کدک ویدیو بیشتر نسبت به APX 2500 پشتیبانی می کند.

تگرا سری  Tegra 6xx) 6xx)

تگرا 600 (Tegra 600)

انویدیا تگرا 600 را با هدف کار با GPS و قرار گرفتن برروی خودرو ها طراحی و تولید کرد . پردازنده ی Tegra 600 ، که تحت معماری ARM11 طراحی شده و تک هسته است ، دارای کلاک 650 MHz (در برخی از منابع 700 MHz) می باشد. حافظه ی موجود در این چیپست ، یک حافظه ی DDR کم مصرف است که فراکانسی معادل 166 مگاهرتز را دارد .  USB On-The-Go ، HTMI و فیلم برداری با کیفیت HD از جمله قابلیت هایی است که این SoC  می تواند از آن ها پشتیبانی کند.

تگرا 650 (Tegra 650)

تگرا 650 دارای یک پردازنده ی تک هسته ای با قدرت 750 MHz ( در برخی منابع 800 MHz) است که همانند سایر SoC هایی که تا کنون معرفی شد از معماری ARM11 بهره می برد. حافظه ای که در Tegra 650 قرار دارد ، یک حافظه ی کم مصرف DDR است که توانی 200 مگاهرتزی را دارا می باشد.پشتیبانی از قابلیت هایی همچون ، بخش ویدئوهای FullHD ، WiFi Direct ، متصل شدن ماوس و کیبورد و دیگر وسایل جانبی ، از جمله مواردی هستند که باعث برتری 650 نسبت به مدل های قبلی می شود.

نکته : SoC های سری APX و 6xx ، همگی جزو نسل اول چیپست های تگرا هستند .

تگرا 2 (Tegra 2)

نسل دوم چیپست های کمپانی انویدیا ، تحت عنوان Tegra 2 معرفی می شوند . همه ی این SoC ها از تکنولوژی ساخت 40 نانومتری و معماری ARMv7 بهره می برند. حال به صورت دقیق تر به معرفی System on Chip هایی که در این نسل معرفی شده اند می پردازیم .

تگرا 250 ای پی 20 اچ (Tegra 250 AP20H)

پردازنده ی دو هسته ای به کار رفته در این مدل از نوع Cortex-A9 می باشد ، که هر هسته می تواند تا 1 گیگاهرتز کلاک کند. پردازنده ی گرافیکی 300 مگاهرتزی آن نیز از نوع GeForce ULP است که یک GPU هشت هشت هسته ای بسیار کم مصرف می باشد و در به طور خاص برای بازی طراحی شده است و یک رابط کابری فوق العاده واکنش گرا را به ارمغان می آورد.از دیگر قابلیت های این SoC می توان به پشتیبانی از دوربین 12 مگاپیکسلی ، رابط HDMI 1.3 پخش و ضبط FullHD اشاره کرد.  لازم به ذکر است Tegra 250 AP20H  در 3 ماهه ی نخست سال 2010 معرفی شد که با نام Tegra Ventana نیز از آن یاد می شود. از مهم ترین گجت هایی که این مدل SoC در آنها به کار رفته است Sony Tablet S و Samsung Galaxy R هستند.

تگرا 250 تی 20 (Tegra 250 T20)

تمامی قابلیت های این SoC ، شبیه به مدل قبلی ، یعنی Tegra 250 AP20H است ، به جز کلاک پردازنده ی گرافیکی که در این مدل 333 MHz است. Samsung Galaxy Tab 10.1 معروف ترین گجتی است که Tegra 250 T20 در آن به کار رفته است.

تگرا ای پی 25 و تگرا تی 25 (Tegra AP25 & Tegra T25)

این دو مدل نیز تا حدودی شبیه به مدل های قبلی هستند با این تفاوت که کلاک پردازنده ی آن ها 1.2 GHz است . همچنین پردازنده ی گرافیکی آن ها نیز دستخوش تغییر شده است و کلاک آن به 400 MHz افزایش یافته است.  همچنین توانایی پردازش 3بعدی نیز به آن ها اضافه شده است، به طوری که در برخی از منابع نام این مدل ها را همراه با کلمه ی 3D مشاهده می کنید، به طور مثال NVIDIA Tegra 2 3D T25

پیشنهاد مطلب :

[box type=”custom” bg=”#bb0000″ radius=”10″]با برترین کمپانی های تولید کننده پردازنده و SoC موبایل جهان آشنا شوید[/box]

تگرا 3 (Tegra 3)

تگرا 3 ، سومین نسل از چیپست های کمپانی nVidia است که با نام Kal-El نیز شناخته می شوند . تمامی این SoC ها چهار هسته ای هستند ، اما انویدیا یک هسته ی پنجمی نیز برای اوقاتی که به پردازش های سنگین نیازی نیست ، در آن قرار داده است که برای پروسس های سبک پردازنده ی 4 هسته ای درگیر نشود که به کاهش مصرف برق کمک شایانی می کند .انویدیا از این اقدام را تحت “معماری متغیر SMP” عنوان کرده است. تمامی هسته ها از نوع Cortex-A9 هستند. لازم به ذکر است که پردازنده ی گرافیکی به کار رفته در این نسل 12 هسته ای می باشد که می تواند ویدئو های با رزولوشن 2560×1600 را پخش کند.از دیگر ویژگی های Tegra 3 می توان به پشتیبانی از دوربین اصلی 32 مگاپیکسلی و دوربین دوم 5 مگاپیکلسی اشاره کرد. در این بخش به معرفی 5 مدل از تگرا 3 خواهیم پرداخت .

تگرا تی 30 و تگرا اِی پی 33 (Tegra T30 & Tegra AP33)

هر دوی این چیپست ها خصوصیات تقریبا یکسانی دارند و فقط در نوع حافظه ای که در آن ها استفاده شده است ، تفاوت هایی وجود دارد. در این SoC ها همانطور که اشاره شد ، پنچ هسته پردازنده وجود دارد ، یکی پردازنده ی 4 هسته ای با فرکانس کاری 1.4 GHz و دیگری پردازنده ی تک هسته با فرکانس کاری 0.5 GHz . کلاک GPU هر دو برابر با 520 MHz است . تاریخ رونمایی از این مدل ها سه ماهه ی پایانی سال 2011 می باشد. از معروف ترین گجتی که AP33 در آن به کار رفته است ، LG Optimous 4X HD و برای مدل T30 می توان به اولین سرفیس مایکروسافت اشاره کرد.

تگرا تی 30 ال (Tegra T30L)

انویدیا تگرا T30L را در سه ماهه ی اول سال 2012 منتشر کرد. پردازنده ی 4 هسته ای آن کلاکی معادل 1.2 گیگاهرتز و پردازنده ی تک هسته ای آن تا 0.5 گیگاهرتز را می تواند پردازش کند. GPU آن نیز تقریبا 100 MHz نسبت به مدل های قبلی ضعیف تر شده است ( 416 MHz ) . حافظه نیز دچار تغییرات کوچکی شده است .

تگرا تی 33 (Tegra T33)

Tegra T33 ، که پردازنده ی 4 هسته ای آن کلاکی 1.6 گیگاهرتزی و پردازنده ی تک هسته ای اش می تواند تا 0.5 گیگاهرتز کلاک داشته باشد ، در سه ماهه ی دوم سال 2012 رونمایی شد. پردازنده ی گرافیکی آن همانند مدل های T30 و AP33 ، تا 520 مگاهرتز را می تواند پشتیبانی کند. ASUS Transformer Pad Infinity TF700 یکی از گجت هایی است که از Tegra T33 بهره می برد.

تگرا 3 پلاس اِی پی 37 (Tegra 3+ AP37)

همانطور که از مشاهده می کنید در کنار Tegra 3 ، یک علامت + نیز مشاهده می شود که می توان این نتیجه را گرفت که سرآمد SoC های سری تگرا 3 ، این مدل می باشد. پردازنده ی چهار هسته ای آن تا 1.7 GHz می تواند کلاک داشته باشد . خصوصیاتی که Tegra 3+ AP37 را از سایر مدل های این سری متمایز می کند ، یکی توانایی پردازش سه بعدی است که 25% از سایر مدل ها قوی تر است ، و دیگری قابلیت پشتیبانی از صفحه نمایش 1920×1200 است که در مدل های قبلی این رزولوشن برابر با 1366×800 بود. از معروف ترین اسمارتفون هایی که از این SoC بهره می برد می توان به HTC One X+ اشاره کرد.

تگرا 4 (Tegra 4)

همانطور که از نامش پیداست نسل چهارم چیپست های انویدیا ، Tegra 4 است که با نام Wayne نیز از این نسل یاد می شود. در این نسل پردازنده ی گرافیکی SoC ها ، تغییر چشمگیری کرد به طوری که تعداد ریز هسته های گرافیکی از 12 عدد که در تگرا 3 وجود داشت به 72 عدد افزایش یافت. اما در این مدل ها نیز از دو پردازنده استفاده شده است ، CPU اصلی که چهار هسته ای است و دیگری که تک هسته و دارای قدرت پردازشی پایینی است که کمک قابل توجی به بالا بردن طول عمر باتری می کند.  براساس تست های سه بعدی گرفته شده ، GPU به کاررفته در این سری ، چندین برابر سریع تر از سری قبل است . از دیگر ویژگی های Tegra 4 می توان به پشتیبانی ، تکنولوژی ساخت 28 نانومتری ، صفحه نمایش 3200×2000 پیکسلی و پخش ویدئو های Ultra HD اشاره کرد. تگرا 4 آنطور که پیش بینی می شد ، نتوانست جایگاه خوبی برای خود در بازار چیپست ها پیدا کند ، چرا که به دلیل عدم بهینگی و همچنین داغ کردن پیش از اندازه کمپانی ها علاقه ی زیادی به استفاده از آن نداشتند.

تگرا تی 40 و تگرا تی 43 (Tegra 4 T40 & Tegra 4 T43)

تگرا تی 40 در سه ماهه ی نخست سال 2013 و مدل T43 در سه ماهه ی سوم این سال روانه ی بازار شدند. تفاوت اصلی این دو مدل در کلاک پردازنده هایشان است ، به طوری که در T40 برابر با 1.7 GHz و در T43 برابر با 2 GHz است. پردازنده ی گرافیکی هر دو توانایی کلاک تا 672 مگاهرتز را دارند. پشتیبانی از USB 3.0 و HDMI 1.4a از دیگر قابلیت های T40 و T43 هستند.

تگرا تی 40 ایکس و تگرا اِی پی 40 (Tegra 4 T40X & Tegra AP40)

این دو SoC نیز در بسیاری از موارد شبیه به دو مدل قبل می باشند.حداکثر کلاکی که T40X می تواند داشته باشد 1.9 گیگاهرتز است و این در حالی است که AP40 حدود 100 مگاهرتز کمتر یعنی 1.8 گیگاهرتز می تواند کلاک کند. 2 MB ظرفیت حافظه ی کش سطح 2 ، از نقاط قوت این دو SoC به شمار می رود. لازم به ذکر است که T40X از USB 3.0 پشتیبانی نمی کند.

تگرا 4 آی (Tegra 4i)

از Tegra 4i که آن را با نام Grey نیز می شناسند ، در 19 فوریه سال 2013 رونمایی شد. تنها یک مدل از تگرا 4 آی تا کنون تولید شده است.

تگرا اِس پی 3 ایکس (Tegra 4i SP3X)

اینبار به جای استفاده از هسته های Cortex-A15 ، از Cortex-A9 استفاده شد. تعداد ریز هسته های پردازنده ی گرافیکی به جای 72 عدد که در مدل های قبلی موجود بود ، به 60 عدد و فرکانس 660 MHz کاهش یافته است . SP3X دو برتری محسوس نسبت به مدل های قبلی دارد ، یک  کلاک پردازنده ی آن است که حداکثر می تواند تا 2.3 GHz باشد و دیگری پشتیبانی از شبکه های LTE است . حداکثر رزولوشنی که برای صفحه نمایش می تواند پشتیبانی کند به FullHD کاهش یافته است(مدل های قبلی تا 3200×2000 پیکسل را می توانند پشتیبانی کنند).

تگرا کِی 1 (Tegra K1)

انویدیا Tegra K1 را که با نام Loga نیز شناخته می شود ، در سال 2014 ، و در دو نسخه تولید کرد.یکی با پردازنده ی 32 بیتی که که چهار هسته ای است و کلاکی معادل 2.32 GHz که البته همانند برخی از مدل های قبلی یک پردازنده ی کم مصرف تک هسته ای نیز در این نسخه وجود دارد و دیگری با پردازنده ی 64 بیتی که دو هسته دارد و می تواند حداکثر تا 2.5 GHz کلاک داشته باشد. پردازنده ی گرافیکی هردو نسخه ، تحت عنوان NVIDIA Kepler GeForce ULP MP192 شناخته می شود که دارای 192 هسته است و توان پشتیبانی از DirextX 11 ، OpenGL 4.4 وحداکثر 8 گیگابایت حافظه ی RAM را دارد . نا گفته نماند که 950 MHz کلاک GPU این چیپست است که می تواند صفحه نمایش های Ultra HD را نیز ساپورت کند. از مهم ترین گجت هایی که در داخل آن ها Tegra K1 با پردازنده ی 32 بیتی کار شده است می توان به Xiaomi MiPad و برای مدل 64 بیتی به HTC Nexus 9 اشاره کرد.

تگرا ایکس 1 (Tegra X1)

آخرین چیپست ای که NVIDIA تا کنون معرفی کرده است مربوط به سه ماهه ی دوم سال 2015 است . سه ماهه ای که این کمپانی توانست با قرار دادن 256 هسته برروی پردازنده ی گرافیکی خود ، همه را شگفت زده کند. Maxwell (پردازنده ی گرافیکی Tegra X1) دارای کلاکی 1000 مگاهرتزی است که می تواند صفحه نمایش 4K را به راحتی پشتیبانی کند . اما این تمام ماجرا نبود . انویدیا همچنین برای اولین بار برروی SoC های خود ، از دو پردازنده ی 4 هسته ای 64 بیتی با معماری ARMv8 استفاده کرد که یکی Cortex-A57 و دیگری Cortex-A53 است که هنوز کلاک دقیقی از آن ها منتشر نشده است. تکنولوژی ساخت این مدل نیز بهبود یافته و به 20 نانومتری کاهش پیدا کرده است. لازم به ذکر است که به تگرا ایکس 1 ، Erista نیز می گویند. با این همه قابلیت های منحصر به فرد ، جای تعجب دارد که چرا کمپانی ها هنوز این SoC را برای دستگاه های خود به کار نبرده اند.

تگرا پارکر (Tegra Parker)

نسل بعدی چیپست های انویدیا Tegra Parker نام دارد که هنوز مشخصات و تاریخ رونمایی دقیقی از آن منتشر نشده است (گویا قرار است که در سال 2016 از آن پرده پرداری شود ). اما ظاهرا این مشخصات تا حدودی قطعی هستند :

• 6 هسته پردازنده (اولی ، پردازنده ی 2 هسته ای NVIDIA Denver و دیگری ، پردازنده ی 4 هسته ای ARM Cortex A57 .
• پردازنده ی گرافیکی Pascal

پیشنهاد مطلب :

بررسی چیپ ست های اسنپدراگون کمپانی کوالکام