افزوده شدن زیستگاه ماژولار به ایستگاه بین المللی فضایی

ایستگاه فضایی بین المللی دارای یک ماژول جدید شد. در ساعت 2:15 بامداد روز شنبه، 16 آپریل، کنترل کنندگان ماموریت در ناسا، کنترل بازوی عظیم الجثه و رباتیک ایستگاه فضایی بین المللی را به عهده گرفتند ( Canadarm2 )

آن ها با کمک این ماژول منبسط شونده BEAM ( Bigelow Expandable Activity Module) که در قسمت عقب کپسول Dragon شرکت SpaceX قرار دارد را از آن جدا می کنند. این کپسول در حال حاضر در ایستگاه بین المللی فضایی فرود آمده است. این بازوی رباتیک ماژول منبسط شونده (بادکردنی) را به Tranquility node ایستگاه بین المللی فضایی منتقل می کند. در این محل این ماژول توسط فضانوردان به ایستگاه فضایی متصل می شود. از این مرحله به بعد فضانوردان اقداماتی را برای منبسط کردن این ماژول به منظور استفاده از آن انجام می دهند.

حدود یک هفته پس از زمان نصب، فضانوردان برای اولین بار وارد جدیدترین ماژول ایستگاه بین المللی فضایی می شوند. BEAM یک نمونه اولیه آزمایشی برای زیستگاه های منبسط شونده محسوب می شود ومی تواند برای اضافه کردن به فضای فعلی ایستگاه بین المللی یا حتی جالب تر، برای ساخت ایستگاه های جدید به کار برود. BEAM به مدت دو سال بخشی از ایستگاه فضایی بین المللی خواهد بود و بعد از این زمان، آن را از ایستگاه جدا کرده و اجازه می دهند تا در جو کره زمین بسوزد.

هدف این ماموریت دو ساله این است ببینیم این زیستگاه های منبسط شونده در فضا چگونه عمل می کنند و آیا در برابر خطرات فضایی نظیر تشعشعات یا میکروضربه های ناشی از ذرات بسیار کوچک معلق در فضا، به خوبی محافظت می کنند یا خیر. ناسا و شرکت های خصوصی به این نوع از زیستگاه های منبسط شونده علاقه مندند زیرا نسبت به روش سنتی ساخت ایستگاه های فضایی، سبک تر و ارزان تر هستند.

ایده ی فضاپیما های منبسط شونده ، ایده ی جدیدی نیست. در اوایل دهه 1960، چندین ماهواره مخابراتی قابلیت انبساط داشتند و از مایلار ساخته شده بودند. ناسا ایده ی زیستگاه های منبسط شونده را در دهه 1990 توسعه داد اما این پروژه حمایت مالی خودش را از دست داد. برخی از این تکنولوژی ها به نام شرکت Bigelow Aerospace ثبت شده بود.

پس از تکنولوژی اولیه ناسا، Bigelow دو نمونه اولیه از فضاپیمایی منبسط شونده را در سال 2006 و 2007 به مدار زمین فرستاد که نام آن ها  Genesis I و Genesis II بود. این ماموریت ها موفقیت آمیز بودند.

BEAM پس از امضای قراردادی 17.8 میلیون دلاری با ناسا در سال 2014، ساخته شد.

همچنین، شرکت Bigelow Aerospace این هفته قرارداد همکاری را با United Launch Alliance امضا کرد تا ماژول منبسط شونده  B330 خود را در زمانی در سال 2020 به مدار زمین پرتاب کند. B330 که بسیار بزرگتر از BEAM می باشد ممکن است به ایستگاه فضایی بین المللی متصل شود یا این که به عنوان یک ایستگاه فضایی خصوصی به طورمستقل در مدار قرار بگیرد.

ناسا فیلم نحوه اتصال BEAM به ایستگاه فضایی بین المللی را به صورت زنده در سایت خود پخش کرد.

منبع: Forbes