بزرگ‌ترین منظومه‌ی ستاره‌ای در کهکشان راه شیری کشف شد

اخترشناسان توانسته‌اند بزرگ‌ترین منظومه‌ی ستاره‌ای که تا به حال کشف شده است را پیدا کنند. این منظومه‌ی ستاره‌ای، سیاره‌ای بزرگ دارد که هر دور گردش آن به دور ستاره‌ی مادر، نزدیک به یک میلیون سال طول می‌کشد.

دانشمندان در گذشته سیاره ای غول آسا به نام 2MASSJ2126-8140 را کشف کرده بودند؛ این سیاره ی بی هدف در کهکشان، بدون داشتن ستاره ی مشخصی که به دور آن بگردد، در حال گردش بود. اما اکتشافات اخیر نشان می دهند که این سیاره بی خانمان نبوده است، بلکه ستاره ای که این سیاره به دور آن می گردد بسیار بسیار دور است.

ستاره شناسان این مسافت را یک تریلیون کیلومتر یا ۶۲۱,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ مایل در نظر گرفته اند. برای درک بهتر این مسافت باید گفت که فاصله ی این سیاره از ستاره ی منظومه ی خودش ۶۹۰۰ برابر فاصله ی زمین از خورشید است. مدار گردش این سیاره، ۱۴۰ برابر پهن تر از مدار گرش پلوتو به دور خورشید است.
سیمون مورفی (Simon Murphy) ستاره شناس از دانشگاه ملی استرالیا و همکاران او به ارتباط مرموز بین این سیاره و ستاره ی آن که بزرگترین منظومه ی شمسی را تشکیل می دهند، پی بردند. مشخص شد که ستاره و سیاره ی آن هر دو در فاصله ی ۱۰۰ سال نوری از زمین قرار دارند، تحقیقات بیشتر در این زمینه نشان داد که آنها با هم حرکت می کنند.

بر اساس این تحقیقات جدید که در نشریه‌ی Royal Astronomical Society منتشر شده است، سیاره‌ی پیدا شده، یک سیاره‌ی گازی بزرگ است که یک تریلیون کیلومتر از ستاره‌اش فاصله دارد؛ طوری که مدار آن پیرامون ستاره مادر، ۱۴۰ برابر عریض‌تر از مدار پلوتو به دور خورشید ما است.

منظومه‌ی کشف شده، سه برابر از بزرگ‌ترین منظومه‌ی شناخته شده‌ی قبلی بزرگ‌تر است. دکتر مورفی می‌گوید که احتمالا این منظومه ۱۰ تا ۴۵ میلیون سال پیش تشکیل شده است.

تصویری که در بالا مشاهده مینمایید، طرحی مفهومی از سیاره ی به تازگی کشف شده، می باشد.

منبع : Button