ابوالوفا محمد بوزجانی
اسفند ۱۹, ۱۳۹۴خیام نیشابوری
اسفند ۱۹, ۱۳۹۴مدارک بسیار زیادی وجود دارد که نشان می دهد یک شهاب سنگ بسیار بزرگ باعث انقراض دایناسورها و گونه های دیگری از موجودات زنده شده است.
این اتفاق زمانی افتاد که این شهاب سنگ در حدود 6.5 میلیون سال قبل، در محلی که امروزه به آن خلیج مکزیک گفته می شود سقوط کرد اما این که بلافاصله پس از این برخورد دقیقا چه اتفاقی افتاد هنوز به صورت یک راز باقی مانده است یا حداقل تا اول آپریل امسال به صورت یک راز باقی می ماند. در این تاریخ یک تحقیق علمی آغاز خواهد شد که در آن با حفاری محل برخورد شهاب سنگ در خلیج- که نام آن دهانه Chicxulub می باشد- به بررسی نحوه کنار آمدن حیات با این انقراض دسته جمعی که در انتهای دوره کرتاسه اتفاق افتاد پرداخته می شود. این تیم تحقیقاتی به بررسی نمونه های DNA،میکرو فسیل ها و تغییرات نوع سنگ ها در لایه های مختلف زمین شناسی خواهند پرداخت تا بتوانند تاثیر این برخورد را اندازه گیری کنند و همچنین متوجه شوند که گونه های مختلف حیات چگونه در محیط بسیار نامناسب پس از برخورد شهاب سنگ، توانستند به زندگی ادامه دهند.
با ارزش ترین اطلاعات، احتمالا در عمق 2600 تا 5000 فوتی پیدا شوند. محققان امیدوارند در این عمق بتوانند آثار لبه داخلی دهانه برخورد را بیابند. چنین اطلاعاتی نه تنها درستی مدل های موجود در ارتباط با این برخورد را بررسی می کند، بلکه می تواند نشان دهد ایا این حلقه داخلی محل اصلی رشد و تجمع میکروب هایی بوده که باعث بازگشت حیات به منطقه شدند یا خیر. اگر این چنین باشد، بدین معنی است که اولین ارگانیسم هایی که دوباره به منطقه برگشتند به جای عناصر حیاتی عادی، در کنار عناصری چون گوگرد و آهن که در محل برخورد بسیار زیاد بود به حیات خود ادامه دادند.
سکوی حفاری برای دوماه به کار ادامه خواهد داد. این ماموریت ریسک بسیار بالایی دارد و در صورتی که در حین عملیات مشکلی پیش بیاید، هیچ شانس مجددی وجود نخواهد داشت اما اگر این عملیات با موفقیت انجام شود می تواند بخشی از جای خالی موجود در تاریخ کره زمین را، پر کند و نشان دهد حتی در شرایط بسیار سخت نیز حیات به تلاش خود برای بقا ادامه می دهد.
منبع :Engadget