سلولهای بنیادی میتوانند پس از جراحی آب مروارید عدسی چشم را احیا کرده و دید چشم را برگردانند

محققان راهکاری نوین مبتنی بر طب احیا برای حذف آب مروارید مادرزادی در نوزادان ارائه داده اند که مبتنی بر بهبود عدسی چشم با استفاده از سلولهای بنیادین باقیمانده است.محققان دانشکده ی پزشکی دانشگاه سان دیگو کالیفرنیا و موسسه ی چشم شیلِی با همراهی محققانی از چین راهکار نوین مبتنی بر طب احیا برای حذف آب مروارید مادرزادی در نوزادان ارائه داده اند که مبتنی بر بهبود عدسی چشم با استفاده از سلولهای بنیادین باقیمانده است.

این روش درمانی که در حیوانات و گروه کوچکی از انسانها به روش بالینی مورد آزمون قرار گرفته مشکلات بسیار کمتری از روشهای استاندارد به همراه داشته و نتیجه ی آن ترمیم عدسی چشم با کارکردهای بینایی مناسب تر در تمام 12 کودک بیماری که آب مروارید داشتند و از روش جراحی نوین استفاده کردند بوده است.

یافته ها در نسخه ی آنلاین نشریه ی Nature شماره ی 9 مارس منتشر شده است.

آب مروارید مادرزادی که عدسی چشم را تیره کرده و از زمان تولد یا کمی پس از آن عارض می شود یکی از دلایل اصلی نابینا شدن کودکان می باشد. عدسی های تیره شده مسیر عبور نور به شبکیه را مختل کرده و به این ترتیب اطلاعات تصویری مناسبی به مغز نرسیده و دید بشدت مختل می شود. درمان های کنونی محدود به سن پایین بوده و مشکلات خاص خود را دارند. بیشتر کودکان بیمار پس از جراحی آب مروارید نیاز به عینکهای تصحیح کننده خواهند داشت.

دکتر کانگ ژانگ مدیر ژنتیک چشم، مدیر موسس موسسه ی طب ژنومیک و یکی از مدیران مهندسی بافت و بیومتریال موسسه ی مهندسی پزشکی دانشکده ی طب دانشگاه سان دیگو کالیفرنیا در مورد تحقیق مورد اشاره می گوید: “هدف نهایی تحقیق بر سلولهای بنیادین استفاده از پتانسیلهای احیاء سلولهای بنیادی فرد برای ترمیم بافت و اعضای بدنش و همینطور مداوای بیماری می باشد.”

در این تحقیق جدید ژانگ و همکارانش بر پتانسیلهای احیا کنندگی سلولهای بنیادین درونزاد متکی بودند. بر خلاف دیگر رویکردهای مبتنی بر تولید سلولهای بنیادین در آزمایشگاه و مجدداً وارد بدن بیمار کردن آنها که احتمال انتقال بیماری و پس زدن را با خود بهمراه خواهد داشت سلولهای بنیادین درونزاد سلولهای بنیادینی هستند که از قبل در موضع آسیب دیده هستند. در مورد چشم انسان سلولهای بنیادین شبه بشره ای عدسی یا LEC سلولهای عدسی جایگزین شونده ای در طی حیات شخص تولید می کند و البته تولید آن با بالا رفتن سن کمتر می گردد.

جراحیهای کنونی آب مروارید LEC را از عدسی حذف می کنند و سلولهای باقیمانده در کودکان رشد مناسبی نداشته و برای بهبود دید کودکان تاثیر مثبتی ندارند. پس از تایید پتانسیل ترمیم LEC در مدلهای حیوانی محققان یک روش جراحی با حداقل میزان هجوم سلولی را ابداع کردند که ضمن حفظ یکپارچگی کپسول عدسی (کپسول عدسی غشایی است که به عدسی کمک می کند برای انجام فعالیتهای محوله شکل مناسب را بگیرد) LEC را تحریک می کند تا یک عدسی جدید و کارا بسازد.

در آزمایشهای بعدی که روی حیوانات و دسته ی کوچکی از انسانهای دچار آب مروارید به انجام رسید گروه تحقیقاتی یک تکنیک جدید جراحی هم یافتند که به LEC های موجود امکان احیاء عدسیهای کارآمد را می داد. بطور مشخص آزمایش انسانی با روش جدید روی 12 نوزاد زیر 2 سال و روش جراحی استاندارد روی 25 نوزاد زیر 2 سال به انجام رسید. گروه دوم بیشتر از گروه اول دچار التهاب پس از جراحی، افزایش جریان خون در چشم و افزایش تیرگی عدسی شدند.

بنا به گزارش دانشمندان در میان 12 نوزادی که با روش جدید مداوا شدند سرعت مداوا بیشتر بود و مشکلات کمتری بروز کرد و پس از سه ماه یک عدسی محدب الطرفین احیاء شده ی شفاف در چشم تمام آنها ظاهر شد.

ژانگ زمانیکه داشت به قرار ملاقاتش در بخش مراقبتهای بهداشتی کهنه سربازان سان دیگو می رفت گفت: “موفقیت این روش به ما کمک می کند درک کنیم چگونه بافت یا عضو جدیدی در بدن انسان پدید می آید و بیماری انسان مداوا می شود. همچنین تاثیر زیادی بر روشهای طب احیاء مبتنی بر استفاده از نیروی احیاگر بدن خواهد داشت.”

ژانگ می گوید او و همکارانش اکنون بدنبال توسعه ی روش و مداوای آب مرواریدهای ناشی از بالا رفتن سن هستند. آب مروارید وابسته به بالا رفتن سن دلیل اصلی نابینایی در دنیا می باشد. بیش از 20 میلیون آمریکایی مبتلا به آب مروارید هستند و سالانه بیش از 4 میلیون جراحی جهت جایگزینی عدسی تیره شده ی چشم با عدسی های پلاستیکی مصنوعی (عدسی داخل چشمی) انجام می شود.

با وجود پیشرفتهای تکنیکی بخش زیادی از بیمارانی که جراحی را از سر می گذرانند پس از جراحی مشکلشان کاملاً برطرف نمیشود و برای رانندگی یا خواندن کتاب نیاز به عینک های تصحیح کننده دارند. سخن پایانی ژانگ: “باور داریم روش ابداعی ما باعث تغییر گرایش از جراحی آب مروارید به گزینه های درمانی بهتر و ایمن تر در آینده خواهد شد”.

منبع :ScienceDaily