سوسک های سرگین غلتان در زمان دایناسورهای تکامل یافتند
اردیبهشت ۳۰, ۱۳۹۵کارت گرافیک GeForce GTX 1080 عملکردی خارق العاده با قیمتی مناسب
اردیبهشت ۳۰, ۱۳۹۵اخیراً محققان ایالت مریلند آمریکا به دندان های فسیل شده یک گونه جدید سگ برخورد کردند که 12 میلیون سال در سواحل شرقی آمریکای شمالی زندگی می کرده است.
سینارکتوس وانگی Cynarctus Wangi یک سگ به اندازه کایوت بوده است که اطلاعات مربوط به آن در شماره این هفته ی هفته نامه فسیل شناسی منتشر شده است.
فسیل دندان یافت شده که مربوط به اواسط دوره نیوسن می باشد دومین دندان آسیای سمت راست و بالای دهان این سگ است که توسط یک محقق آماتور در ساحل کالبرت کلیفز مریلند کشف شده است.
شکل این دندان نشان می داد این دندان متعلق به گوشتخوارانی متعلق به خانواده سگ های راکنی و روباه ها و شغال ها و گرگ ها می باشد. در واقع به طور دقیق تر دندان یافت شده متعلق به عضوی از گروه منقرض شده بروفاژینی می باشد که گونه ای سگ خرد کننده استخوان بوده است. در زمانی که این دندان کشف شد به دلیل اینکه منطقه یافت شده مریلند بود به این گونه سینارکتوس مریلندیکا نام دادند و چون تنها یک دندان از این گونه یافت شده بود گونه بندی دقیق این سگ امکان انجام شدنی نبود. سینارکتوس مریلندیکا یکی از تنها سه گونه شناخته شده سگ های شمال شرقی آمریکا به نام گروه بروفاژین میباشد.
حال استیون ژاسینسکی از موزه ایالتی پنسیلوانیا و استیون والاس از دانشگاه ایالتی شرق تنسی به بررسی مجدد این دندان دست زدند و آن USNM-534040 نامیدند. این دندان آسیا 44/13 صدم میلیمتر (3/1 سانتی متر ) طول داشته و 77/11 میلی متر عرض دارد. بعد از بررسی میزان سایش دندان مشخص شد که این دندان متعلق به گونه ی جدیدی از سگ ها می باشد.
پس از این نام این گونه جدید را سینارکتوس وانگی نامیدند که بخش وانگی آن از روی نام دانشمندی به اسم شیائومینگ وانگ (که در موزه تاریخ طبیعی لس آنجلس تلاشهای بسیاری در شناخت فسیل سگ سانان و دیگر گوشتخواران نموده است) برداشته شده است.
سگ های بروفاژینی از 30 میلیون تا 10 میلیون سال پیش در آمریکای شمالی به وفور یافت می شدند. سینارکتوس وانگی مانند دیگر سگ های گروه بروفاژین آرواره های پرقدرت و دندان های بزرگ و پهن داشته است و به نظر می رسد بیشتر شبیه کفتار های خالدار امروزی رفتار می کرده است. البته این حیوان گوشتخوار تنها به گوشت وابسته نبوده و با توجه به شکل دندانش می توان حدس زد تنها یک سوم از غذای روزانه این حیوان را گوشت تشکیل می داده است. به گفته جاسینسکی باقی مانده رژیم غذایی سینارکتوس وانگی گیاهان و حشرات بوده اند و این سگ بیشتر شبیه یک خرس زندگی می کرده تا یک سگ امروزی.
آخرین سگ بروفاژین حدود 2 میلیون سال پیش در اواخر دوره پلیوسن منقرض شد. به نظر میرسد دلیل از بین رفتن گروه سگ های بروفاژین شکست خوردن آن ها از گرگ،کایوت ها و روباه ها بوده باشد.
منیع : IFLScience