ابزارهای هوشمند ؛ جاسوس هایی در دستان شما

مراقب تلفن های هوشمند و رایانه های خود باشید زیرا می تواند هر حرکت شما را گزارش کنند. امروزه در خانه های ما و حتی در بدن هایمان ابزارهای هوشمند بسیاری وجود دارند.  این ابزارها برای بهبود وضعیت زندگی ما به طرق گوناگون هستند (از کم کردن مصرف انرژی در خانه هایمان گرفته تا مجبور کردن ما به فعالیت های ورزشی )

اما آیا می دانید که این ابزارهای هوشمند به دستوراتی که بر مبنای آن طراحی شده اند پاسخ می دهند؟

محققان توانستند اثبات کنند ابزارهای هوشمند می توانند به صورت از راه دور و بیسیم ماشین ها را به سرقت ببرند و همچنین ابزارهای پزشکی داخل بدن شما هم هستند که می توانند هک شده و به صورت ابزارها و سلاح های کشنده در بیایند.

این مشکلات و مخاطرات کاملاً اثبات شده اند و تحقیقات زیاد و مناسبی صورت گرفته تا ما را از مخاطرات مربوط به این وسایل آگاه سازد.

اما مشکلات زیاد و مخاطرات زیاد هستند که ممکن است به آن ها توجه زیادی نکنیم ولی در عین حال بصورت بالقوه خطرات زیادی برای ما داشته باشند. گجت ها و ویجتها (ابزارک ها) یی روی تلفن همراه و سیستم شما نصب است که می توانند به هکر ها کمک کنند تا از سیستم های شما جاسوسی کنند.

لوازم هوشمند شما از شما جاسوسی می کنند

لپ تاپ شما مجهز به یک دوربین ویدئویی به نام وب کم می باشد. زمانی که این وب کم در حال ضبط تصویری می باشد چراغ سبز رنگ کوچکی در آن به صورت چشمک زن در می آید و به شما اعلام می کند وب کم در حال ضبط کردن تصویر است.

اما می توان نرم افزارهایی را طراحی کرد که به وب کم دستور بدهند بدون علامت چراغ سبز چشمک زن روشن شده و از محیط اطراف فیلمبرداری کند. این مشکل مشکلی نیست که از تنها از دید نظری وجود داشته باشد و در عمل هم می بینیم که این کار به طریق نرم افزاری  بارها انجام شده است و همچنین مدیران مدارس هم به این طریق شاگردان خود را تحت نظر دارند.

در مورد لپ تاپ می توانید سیستم را خاموش کنید و زمانی که لپ تاپ خاموش شد دوربین چیزی از محیط اطراف نخواهد دید. اما در مورد ابزارهایی که صدای شما و صدای محیط را ضبط می کنند این کار کاملاً عملی نیست. مثلا میکروفون هایی وجود دارند که در صورتی که خاموش شوند هم به صداهای محیط حساسیت نشان می دهند و صدای مکالمات و صداهای محیطی را ضبط و پخش می کنند. همچنین تلویزیون های دیجیتال جدیدی هم هستند که می توانند به صورت ابزارهای جاسوسی دربیایند و حتی زمانی که خاموش باشند به فعالیت خود ادامه داده و صدای شما را برای هکر که جای دیگریست پخش کنند.

برخی ابزارک ها نظیر ابزارک اکو (ECHO) شرکت آمازون دقیقاً به صورتی طراحی شده اند که با توجه به دستورات صوتی اطراف عکس العمل نشان داده و آغاز به فعالیت کنند.

البته نگرانی های ما به ضبط صدا و ویدئو منحصر نمی شود. مانیتورهای خانه هوشمند شما می توانند به هکر اطلاع بدهند که چند نفر در خانه شما بوده و در هر زمان در کدام اتاق هستند. همچنین ابزارهای مانیتورینگ آب منزل دقیقاً میدانند که چه زمانی سینک شما به کار افتاده و یا از سیفون استفاده کرده اید. ساعت هشدار دهنده شما هم دقیقاً می داند که شما هر روز طی ماه گذشته چه ساعت هایی از خواب بیدار شده اید. یخچال هوشمند شما هم  دقیقاً میداند که شما چه زمانی با فشار دادن زبانه ای که در یخچال تعبیه شده آب یخ را در لیوان می ریزید. تلفن همراه شما هم یک جی پی اس دارد که می تواند موقعیت شما را ذخیره کند و با استفاده از آن حرکات شما را تحت نظر بگیرد. بله شما می توانید جی پی اس موبایل را خاموش کنید اما آیا فکر میکنید به این طریق موقعیت شما از طریق تلفن همراه شما قابل ردیابی نیست؟

آیا فکر می کنید زمانی که تلفن همراه شما اعلام می کند که جی پی اس شما خاموش است واقعاً چی پی اس شما خاموش است؟ باید بدانید زمانی که جی پی اس شما خاموش است ارائه دهنده خدمات تلفن همراه شما دقیقاً بر مبنای برج های مخابراتی که تلفن همراه شما با آن ها ارتباط برقرار می کند جای شما را به صورت دقیق می داند. تمام ما ابزارهای هوشمندمان را دوست داریم اما به جزء مسئله راحتی و رفاهی که این ابزارها به ارمغان می آورند این حقیقت به شبکه وصل هستند به این مفهوم است که آن ها می توانند به طریقی با هم ارتباط برقرار کنند که دلخواه ما نیست.

آیا این وسیله روشن است؟

نسل بعدی استراق سمع کننده ها

افراد خلاف می توانند با کنترل کردن این فناوری ها روش دریافت و دزدیدن اطلاعات شخصی شما را بیاموزند اما چیزی که نگران کننده تر است آن است که تهیه کننده این فناوری یعنی در واقع همان شرکتی که سازنده ابزار هوشمند شماست از روی اجبار یا داوطلبانه اطلاعات شخصی شما را به گروهی دیگر ارائه دهد.

در این مورد مشکل اخیری که بین شرکت اپل با اف بی آی (پلیس فدرال آمریکا) رخ داد قابل ذکر است. پلیس فدرال از شرکت اپل درخواست کرد نسخه غیر امن از سیستم عامل iOS (سیستم عامل تلفن های آیفون) را طراحی کند که نیروهای امنیتی بتوانند با استفاده از غیر امن بودن این سیستم وارد اطلاعات تلفن همراه گروه های تروریستی شوند. آیا وارد شدن به تلفن های همراه هوشمند گروه های تروریستی قدم دیگری در استراق سمع سنتی دولت ها نمی باشد؟ و آیا دولت های دیگر هم از شرکت های اپل و سامسونگ نخواهند خواست از فناوریشان استفاده کنند تا مکالمات افرادی که مشکوک به تروریست بودن هستند را در اختیار دولت قرار دهند؟

اما تلفن های هوشمند را می توانیم برای کارهایی به جز استراق سمع هم استفاده کنیم. می توان از شرکت ها خواست تا موقعیت دقیق فردی که تلفن همراه ش را با خود حمل می کند را در اختیار دولت قرار دهد. این هم به نوعی وارد شدن در حریم خصوصی دیگران است.

تعجبی ندارد که برخی از مهندسان اپل بنا به وجدانشان حاضر به همکاری با پلیس فدرال آمریکا نشدند و پیش از این که اپل کاری کند پرونده مختومه اعلام شد اما باید توجه کرد که می توان در مراحل بعدی این احتمال را در نظر گرفت که بهرحال برخی از شرکت ها با دولت در این زمینه امکان همکاری دارند.

البته ردیابی افرادی که متهم به اعمال جنایتکارانه هستند و جمع آوری اطلاعات از آن ها به هر طریق ممکن می تواند برای نیروهای امنیتی و پلیس مثمرثمر و ارزشمند باشد و همین انگیزه است که اجازه و انگیزه ی  استراق سمع را به دولت ها می دهد. دولتها هم از طریق وضع مقرراتی به مکالمات تلفن های شما بدون آنکه از این مسئله بویی ببرید دست می زنند.

در واقع استراق سمع از قرن 19 وارد عرصه جهانی شد و به صورت یک سیستم جاسوسی دولتی درآمد. در سال 1928 دادگاه عالی آمریکا  در پرونده هولمستید به ماموران پلیس مجوز داد که بتوانند بدون اینکه مجوز از نهاد خاص داشته باشند به استراق سمع بپردازند.

تنها در سال  1967 بود که بنا به پرونده کاتز مبنی بر محترم داشتن حقوق شخصی و حریم خصوصی افراد نیروهای پلیس ملزم شدند قبل از اینکه استراق سمعی انجام دهند مجوز آن را دریافت کنند.

البته سال ها پیش در سال 1934 کنگره آمریکا قانونی تصویب کرده بود که بر اساس آن استراق سمع را محدود می کرد اما این قانون کارایی گسترده ای نیافته بود.

تکنولوژی در حال پیشرفت است اما قانون در مورد آن شفاف نیست

در سال های نخستین استراق سمع ابزاری روی سیستم های مخابراتی نصب می شد تا به کمک آن بتوانند به استراق سمع بپردازند. فناوری های جدیدتر به شرکت های مخابراتی اجازه میدهد که تماس های تلفنی متعددی را روی یک سیم رمزنگاری و ارسال کند.

در کشور ایالت متحده آمریکا به دلیل به بازار آمدن فناوری های نوین قانونی در کنگره در سال 1994 تصویب شد که به موجب آن به نیروهای پلیس اجازه می داد در این فناوری های جدید هم امکان استفاده از روشهای استراق سمع را داشته باشند.

برای اینکار شرکت های مخابراتی باید راهی در اختیار نیروهای پلیس قرار می دادند تا در بستر فناوری های جدید هم امکان استراق سمع داشته باشند.

البته قانون در مورد برخی از سیستم های اطلاعاتی و خدمات اطلاعاتی به این صورت عمل نمی کند. مثلا در مورد نامه های الکترونیکی حداقل با قانون کنونی امکان خواندن پیام های افراد از طریق دولت حتی با وجود مجوز وجود ندارد و نیروهای پلیس محدود به استراق سمع از طریق مکالمات تلفنی هستند.

در سال 2004 کمیسیون ارتباطات فدرال اعلام کرد خدماتی نظیر VOIP یا VOICE OVER IP  (همان خدماتی که در اسکایپی و دیگر سیستم های تماس اینترنتی استفاده می شوند) مانند تماس های تلفنی هستند و طبق قانونی که در سال 1994 تصویب شد می توان آن ها استراق سمع کرد.

برخی افراد در بدنه دولت هستند که با گسترش بیشتر قانون کنونی می خواهند استراق سمع را در جاهای بیشتری امکان پذیر سازند. مورد منازعه بین اپل و اف بی آی هم به همین دلیل خبر روز شد. چیزی که مشخص است این است که نیروهای پلیس و نیروهای امنیتی به دنبال کنترل بیشتر افراد مظنون هستند و در مقابل فعالان حقوق مدنی در برابر خواسته های آن ها در مورد استراق سمع گسترده تر مقاومت می کنند.

آیا چیزی برای پنهان کردن وجود ندارد؟

شاید برای شما اهمیتی نداشته باشد که حریم خصوصی جنایتکاران حفظ شود اما باید در نظر داشته باشید این قانون تنها برای افراد مجرم نیست بلکه افرادی که مشکوک به عملیات مجرمانه هستند را هم در بر می گیرد.

تاریخ به ما آموخته است خیلی از افرادی که به عنوان مظنون به اعمال مجرمانه قلمداد می شدند در واقع افراد بیگناهی بودند که به اشتباه پلیس به آن ها مشکوک شده است. مثلاً در زمان سناتور مک کارتی و همچنین در زمان ریاست ادگار هاور در پلیس فدرال آمریکا افراد بسیاری در مظان اتهام بودند و ماموران استراق سمع حتی به اتاق خواب مارتین لوتر کینگ هم رحم نکردند و آن جا را هم میکروفون هایی کار گذاشتند. حتی امروز هم ماموران امنیتی دولت بریتانیا سعی می کنند هر فردی را که از وب سایت ویکی لیکس بازدید می کند حتی اگر تنها برای مطالعه به این سایت سر بزنند تحت نظر گیرند. باید در نظر داشت برخی قوانین عادلانه نیستند بنابراین حتی برخی از جنایتکاران هم  نیاز دارند که در برابر این قوانین امنیت و حریم خصوصیشان حفظ شود.

اینکه ماموران پلیس و ماموران دولتی بتوانند به اطلاعات شخصی افراد دست پیدا کنند تنها نگرانی ما نیست. فناوری هایی نظیر FINSPY که با صرف هزینه در اختیار همه کسی قرار دارد به افراد امکان می دهد با نصب بد افزارها یا نرم افزار های مخرب در کامپیوتر یا تلفن های هوشمند دیگران از آنها جاسوسی کنند.

این نرم افزارها را هر فردی می تواند استفاده کند و نیازی به همکاری شرکت سازنده تلفن شما یا ارائه دهنده خدمات مخابراتی نیست.

قوانین استراق سمع نظیر قانونی که در سال 1994 توسط کنگره آمریکا تصویب شد محدود به زمانی است که فردی تماس تلفنی برقرار می کند و استراق سمع را در این زمان انجام می دهند. استراق سمع حرکات شما را در خانه تحت نظر نمی گیرد، به مکالمات شما زمانی که در حالت عادی و بدون تلفن هستید گوش نمی کند، حرکات شما را در حمام ضبط نمی کند، اما بهرحال تمام این کارها کارهایی است که از طریق فناوری های نوین امکان انجام دارند. با ازدیاد ابزارهای هوشمند در زندگی ما امکان استفاده از آنها برای منظور های جاسوسی و استراق سمع وجود دارد. مشکل این نیست که ماموران دولتی به این طریق می توانند افراد جنایتکار را دستگیر کنند بلکه مشکل از آن جا سرچشمه می گیرد که این کار باعث خواهد شد هزینه های زیادی در مورد حریم خصوصیمان بپردازیم و حتی ممکن است به طور اشتباه از طرف پلیس دستگیر شویم.

شاید تصور کنید این نفوذ در زندگی خصوصی در آینده دور اتفاق بیافتد اما مطمئن باشید که چنین نیست. پلیس فدرال آمریکا نزدیک 10 سال است که از میکروفون تلفن های هوشمند به استراق سمع از جریان های جنایتکار می پردازد. همچنین در استراق سمع مزایای تجاری هم نهفته است. مثلاً استراق سمع میتواند به منظور ردیابی رقبای فروش به کار رود و در جلسات تجاری با استراق سمع رقیب را تحت نظر داشته باشیم.

ابزارهای متصل به شبکه باعث شده اند مشکلات امنیتی زیادی بروز کند که همه آن ها بحث های جداگانه ای را می طلبند.

اینکه ما هزینه ها و مزایای این ابزارها و فناوری های نوین را چگونه به تعادل برسانیم می تواند جامعه ای که در آن زندگی می کنیم را بهتر برای ما ترسیم کند.