سیاره نهم منظومه شمسی کجاست؟

چقدر به کشف سیاره نهم نزدیکیم؟ مقاله ای جدید نشان می دهد از آنچه تصور می کردیم به حل معمای سیاره ی نهم نزدیکتریم؛ شما را به خواندن این مقاله دعوت مینماییم!

متیو هولمان و متیو پاین از مرکز اخترفیزیک موسسه ی هاروارد-اسمیتسونیان با استفاده از مشاهدات سفینه ی کاسینی منطقه ای که احتمال وجود سیاره ی نهم در آن باشد را محدودتر از قبل کرده اند. این منطقه در آسمان جنوبی است و تا حدی در راستای کهکشان نهنگ یا قیطس (Cetus) قرار دارد. منطقه ی مورد نظر از هر طرف بیست درجه را در بر می گیرد در حالیکه مثلاً در مقام مقایسه ماه کامل تنها نیم درجه از پهنه ی آسمان را به خود اختصاص می دهد.

سیاره ی نهم سیاره ای نظریست که در ژانویه امسال توسط مایک براون و کنستانتین باتیگین عنوان آن مطرح شد تا توضیحی باشد بر اینکه چرا اجرام فراتر از مدار نپتون نزدیکترین نقطه شان به خورشید باهم برابر است.

در ماه فوریه محققان فرانسوی اعلام کردند که با استفاده از داده های سفینه ی فضایی کاسینی که بدور زحل گردش می کند (پروژه ی مشترک سازمان ناسا و آژانس فضایی اروپا) توانسته اند منطقه ی حضور احتمالی سیاره ی نهم را محدودتر کنند. آنها با استفاده از اختلالات مدار زحل توانستند حدس بزنند سیاره ی نهم احتمالاً کجای فضا قرار گرفته است. مدار سیاره ی زحل تنها در صورتی که سیاره ی نهم در نزدیکترین فاصله اش باشد اختلال خواهد یافت. بنابراین زمانی که اختلالی در مدار زحل نبینبم به این معناست که در آن لحظه سیاره ی نهم نزدیک به خورشید نیست.

در آخرین تحقیقاتی که بصورت آنلاین در اختیار محققان قرار گرفته است دو محقق با استفاده از تکنیک آماری پیچیده ای به نام زنجیره ی مارکوف مونت کارلو محل مخفی شدن سیاره ی نهم را حتی از پیش هم محدودتر کردند. با وجود اینکه داده های کاسینی هیچ نوع اختلالات مداری زحل را که توسط مدلهای موجود قابل توصیف نباشند نشان نمیدادند و اختلال موجود را هم در حد نویز دستگاه ها محسوب میکردند هولمن و پاین با نگاهی به مدلهای سیاره ی نهم متوجه شدند مقادیر این مدلها نه تنها مقادیر کاسینی را تایید می کنند بلکه اختلالات را به شکل اثری واقعی و نه نویز دستگاه می نمایانند.

پاین در این مورد به نیو ساینتیست گفت: “ما سیاره ی نهم را در تمام مکانهای ممکن در آسمان قرار دادیم و جرم آن را هم تمام مقادیر ممکن در نظر گرفتیم و بعد مدل را اجرا کردیم تا ببینیم آیا اختلالی در مدار زحل در حالت مورد بحث میبینیم یا خیر.”

طبق نتایج مدل اجرا شده، احتمالاً سیاره ی نهم بین دو نوار باریک در آسمان قرار داشت. گروه تحقیقاتی این نتایج را با مدار سیاره ی نهم که توسط باتیگین و براون پیشنهاد شده بود همپوشانی دادند و به منطقه ای کوچکتر و محدودتر رسیدند که احتمال حضور سیاره ی نهم در آن می رفت.

ستاره شناسان تحقیقات خود در منطقه ی مورد نظر را شروع کرده اند و امیدواریم به زودی مشخص شود آیا منظومه ی شمسی واقعاً نه سیاره دارد یا خیر؟