عقب نشینی یخ همراه با هزاران سال انتشار گاز متان

هزاران سال است که متان از بستر دریاها به بالا متصاعد می شود و این به دلیل عقب نشیی ورقه های یخ دریای بارنتس می باشد. مقاله جالب توجهی را در زیر در این رابطه خواهید خواند.

دانشمندان محاسبه کرده اند ورقه های یخی کنونی دریای بارنتس مقادیر بسیار زیادی گاز متان در خود دارند. این ورقه های یخی سنگین و سرد هستند و فشار و دمایی تولید می کنند که شامل گاز متان به شکل ماده ای یخی شکل به نام گاز هیدراته می باشد. اگر ورقه های یخی به عقب بروند یا کم ضخامت شوند وزن یخ از روی کف اقیانوس برداشته خواهد شد و گازهای هیدراته بی ثبات شده و متان آزاد خواهد شد.

مطالعاتی که در CAGE (مرکز مطالعات گاز هیدراته قطبی)به انجام رسید پیش از این نشان داده ورقه های یخی و متان هیدراته رابطه نزدیکی با هم دارند و آزاد سازی متان از بستر دریاها حدود 20 هزار سال پیش  با عقب نشینی ورقه های یخی دریای بارنتس اتفاق افتاده است. اما آیا آزاد سازی این گاز نتیجه بروز حادثه یا فاجعه ای در دریای بارنتس بوده یا خیر؟

باید گفت لزوماً اینطور نبوده است و طی تحقیق جدیدی که در نشریه ی نیچر کامیونیکیشنز یا ارتباطات طبیعت منتشر شده است مشخص شده گاز متان در واقع با توجه به عقب نشینی ورقه های یخی آزاد شده است و نه بروز یک فاجعه ی طبیعی. با این حال تراوشات این گاز در مقادیر زیاد صورت نگرفته بلکه به تدریج و طی 10-7 هزار سال  بعد از عقب نشینی یخ ها این فرآیند تکمیل شده است.

مدیر تحقیق حاضر، آیوو لپلاند از مرکزتحقیقات ژئولوژیکی نروژ و یکی از اعضای مرکز مطالعات گاز هیدراته قطبی: ”آزاد سازی گاز متان به قدری آرام بوده که نتوانسته روی غلظت متان در جو زمین اثر زیادی داشته باشد.”

باید بررسی های خود را در رابطه با اتفاق های اقلیمی مشابه در گذشته کامل تر کنیم تا متوجه شویم دقیقا در گذشته چه اتفاقاتی افتاده است که ترکیب جو زمین به این صورت شده است.

مواد رادیو اکتیو زمان وقوع حوادث را به ما می گویند

روش جدید و بی سابقه ای برای تخمین عمر صخره های کربناته مورد استفاده قرار گرفت تا نتایج گفته شده حاصل گردد. بر این مبنا تراوش گاز متان در یک دوره زمانی طولانی شرایط بسیار مناسبی را برای شکل گیری نوع خاصی از صخره به نام صخره های پوسته ای کربناته اوتیجنیک پدید آورده است. دانشمندان برای تخمین زمان تشکیل این صخره ها از تکنیک رادیومتری جدیدی مبتنی بر اندازه گیری مقدار کاهش یا فروپاشی طبیعی اورانیوم به تولیوم استفاده کردند.

آنتوان کرمیه که دانشجوی فوق دکتری مرکز تحقیقات ژئولوژیکی نروژ و همین طور مرکز مطالعات گاز هیدراته قطبی می باشد در این مورد توضیح می دهد که: ”ما از پوسته های کربناته که درست زیر سطح دریا قرار دارند جهت تحقیق استفاده کردیم. تشکیل این پوسته ها نتیجه مستقیم اکسایش متانی که از لایه های ته نشین شده دریا به سمت بالا متصاعد می شود می باشد.

ترکیب شیمیایی این پوسته ها نشانه ی این است که سیالی که این پوسته درآن معلق بوده است سرشار از متان بوده و اندازه گیری زمان با استفاده از کاهش اورانیوم تولیوم هم نشان این است که این متان چه زمانی به سمت بالا منتشر شده است.”

شیام چانت که در مرکز تحقیقات ژئولوژیکی نروژ می باشد در این مورد می گوید: “اطلاع از زمان تجزیه ی گاز هیدراته و همچنین انتشار متان در درک اثرات گازهای هیدراته دریایی در سیستم اتمسفر اقیانوسی اهمیتی فراوان دارند.”

منبع: Science Daily