لمس یک روبات باعث تحریک فیزیولوژیکی انسان می شود

طبق تحقیقی جدید لمس اعضای حساس روباتها باعث تحریک انسانها خواهد شد. نتایج نشان می دهد وقتی از شرکت کنندگان خواسته شد به اعضای حساس بدن روباتها نظیر چشم ها و باسن دست بزنند (یعنی عضوهایی که انسانها معمولاً به آنها دست نمیزنند) در مقایسه با لمس اعضای دیگری نظیر دستها و گردن بیشتر تحریک شدند. در واقع شرکت کنندگان در دست زدن به اعضای حساس بدن روباتها دودل بودند.

آزمایش از درخواست خود روبات از یک شرکت کننده برای لمس عضوی از بدنش شروع می شد و 26 بخش داشت. هر بخش از سه مرحله ی زیر تشکیل شده بود: 1. روبات از شرکت کننده درخواست می کرد عضوی از بدنش را لمس کند. 2. شرکت کننده آن عضو بدن روبات را لمس می کرد. 3. روبات نام علمی عضو لمس شده را به شرکت کننده اعلام می کرد.

در مقیاس “دره ی وهمی” روباتهای انسان نما پیش از برانگیختن تنفر شدید پاسخی مثبت از انسانها دریافت می کنند (توضیح مترجم: دره ی وهمی به نظریه ای در زیبایی شناسی اشاره دارد که طبق آن اگر روبات یا انیمیشنی شکلی شبیه انسان و حرکاتی بالنسبه طبیعی داشته باشد در برخی احساس تنفر شدید از آن انگیخته می شود.). به رابطه ی انسان با C-3PO و Wall-E (روباتی خودمانی اما با ظاهری کاملاً متفاوت با انسان) توجه کنید. پاسخ تقریباً طبیعی انسانی به این روبات ها در نظر گرفتن آنها مانند کامپیوترهایی دوست و غیر تهدید کننده است. آیا این روباتها میتوانند احساسات بیشتری را در انسانها بر انگیخته کنند؟ تحقیقی جدید توسط محققان دانشگاه استنفورد نشان داده لمس کردن اعضای حساس روباتها باعث تحریک حسی انسانها می شود.

جیمی لی، وندی جو و بایرون ریوس از دانشگاه استنفورد یافته های خود را در شصت و ششمین کنفرانس سالانه ی انجمن بین المللی ارتباطات در فوکواوکا ژاپن عرضه خواهند کرد. محققان با استفاده از روباتهای انسان نمای NAO ساخت شرکت الدبران روباتیک آزمایشی به انجام رساندند. روبات به گونه ای برنامه ریزی شده بود که بتواند خواسته هایش را بصورت صوتی از شرکت کننده بخواهد و در واقع از او بخواهد تا 13 نقطه ی بدن روبات را لمس کند. روی انگشتان دست شرکت کنندگان حسگرهایAffectiva Q-Sensor قرار داده شده بود تا کندوکتانس (هدایت) پوست که مقیاسی برای مقدار تحریک حسیست بعلاوه ی زمان واکنش شرکت کننده را اندازه بگیرند.

یافته ها نشان داد زمانیکه از شرکت کنندگان میخواستند تا به جاهایی از بدن روبات دست بزنند که معمولاً دست نمی زنند (مثل چشمان) بیشتر از دست زدن به اعضایی غیر حساس چون دستها و گردن تحریک حسی می شدند. همچنین شرکت کنندگان با توجه به زمان واکنششان در لمس این اعضا مکث بیشتری می کردند.

تحقیقات زیادی وجود دارد که نشان از تاثیر لمس بدن بعنوان وسیله ای اجتماعی در برانگیختن حس اعتماد و برقراری رابطه دارند. اما در مورد لمس بدن روبات توسط انسان تحقیقات زیادی صورت نگرفته است. در واقع به لمس روبات به اندازه ی شکل و ظاهر آن توجه نشده است.

لی سخن را این گونه پایان می دهد:

“کار ما نشان می دهد روباتها رسانه ای جدید هستند که به گونه ای بسیار ویژه قدرتمندند. بر اساس تحقیق ما انسانها با روباتها رفتاری اجتماعی و ابتدایی دارند. قراردادهای اجتماعی و اعتقادات که لمس اعضای جنسی بدن انسانهای دیگر را مجاز نمی شمارد در مورد لمس اعضای جنسی روباتها هم وجود دارد. این تحقیق هم در زمینه ی طراحی روباتها و هم نظریه ی سیستمهای مصنوعی کارکرد دارد.”

منبع : ScienceDaily