غلبه ویروس های غول پیکر بر سایر ویروس ها

Didier Raoult میکروبیولوژیست دانشگاه Aix-Marseille در فرانسه در طول سال ها کشف های متعددی در مورد جهان ویروس ها داشته است.

وی در آخرین تحقیق خود به همراه همکار میکروبیولوژیست دیگرش Bernard La Scola به این موضوع پی برده است که نوعی ویروس غول آسا به نام Mimivirus دارای سیستم ایمنی منحصر به فردی می باشد که می تواند از خود در برابر سایر ویروس ها محافظت کند. Raoult اعتقاد دارد که نتایج این تحقیقات، مدرکی هستند که میتواند ثابت کند mimivirus ها که عمدتا در درون جانداران تک سلولی رشد می کنند و در سیستم طبقه بندی Woese قرار میگیرند، قلمرویی جدا و مستقل را برای خود اشغال می کنند. تحت این سیستم ، سه قلمرو شناخته شده حیات سلولی به ترتیب باکتری، Archaea ( میکرو ارگانیسم های تک سلولی) و Eukarya ( سلول هایی با غشا و اندامک) هستند.

بیایید چند سال به عقب برگردیم تا تصویر بهتری از مسئله به دست آوردیم. Raoult و همکارانش وجود این ویروس های پیچیده و غول پیکر را حدود یک دهه پیش کشف کردند. این ویروس ها آن‌قدر بزرگ هستند که زیر میکروسکوپ معمولی به راحتی دیده می شوند در حالی که ویروس های عادی برای دیده شدن به میکروسکوپ های الکترونی نیاز دارند. پنج سال بعد، در سال 2008، Raoult و تیمی که با آن ها کار می کرد پی بردند که این ویروس های غول پیکر ممکن است مریض شوند که این حالت وقتی اتفاق می افتد که توسط ویروس های دیگری به نام virophage آلوده شوند.

وقتی Raoult و La Scola تلاش کردند تا mimivirus ها را با ویروسی از نوع virophage به نام Zamilon آلوده کنند، مشاهده کردند که این ویروس های بزرگ توانستند آلودگی را شکست دهند. با بررسی های بیشتر، تیم تحقیقاتی تشخیص داد که mimivirus ها از سیستم ایمنی شبیه CRISPR که سیستم ایمنی موجود در بسیاری از باکتری ها و میکروارگانیسم های تک سلولی می باشد، استفاده می کنند.

سیستم MIMIVIRE( که Raoult آن را نام گذاری کرد) می تواند مواد ژنتیکی virophage هایی که با آن ها برخورد می کنند را ذخیره کند. سپس هر وقت سیستم حضور یک مهاجم را حس کند، به این کلکسیون ذخیره شده مراجعه می کند و اگر مهاجم، virophage ای باشد که سیستم ایمنی آن را به یاد بیاورد، آنزیم هایی را به مهاجم می پاشد که DNA آن را کاملا نابود می کند.

اگرچه محققین هنوز راه زیادی در جهت شناخت مکانیزم MIMIVIRE ها دارند اما Raoult معتقد است که وجود چنین سیستمی در داخل mimivirus ها، نشان می دهد که این ارگانیسم های بزرگ بسیار قدیمی هستند و شایستگی داشتن یک قلمرو در دسته بندی Woese را دارند. او همچنین اعتقاد دارد مشابه CRISPR، از این سیستم نیز می توان در آزمایشگاه برای تغییر ژن ها به منظور کارهای تحقیقاتی استفاده کرد.