پی.اچ (PH) معده چقدر است؟

معده هیدروکلریک اسید ترشح می کند اما پ.هاش معده لزوماً برابر با پ.هاش اسید نیست!

پ.هاش معده ی انسان

پ.هاش معده از 2-1 گرفته تا 5-4 متغیر است. وقتی غذا می خورید معده آنزیمهایی به نام پروتئاز و هیدروکلریک اسید ترشح می کند تا به هضم غذا کمک کنند. اسید به خودی خود تاثیر چندانی بر هضم غذا ندارد بلکه محیطی برای پروتئاز فراهم می کند تا بتواند به هضم غذا بپردازد زیرا پروتئاز برای فعالیت نیاز به محیط اسیدی یا همان پ.هاش پایین دارد. بنابراین پس از یک وعده غذای پر پروتئین ممکن است پ.هاش معده ی شما به 1 یا 2 برسد. با این حال بافرها (تامپونها) به سرعت پ.هاش را به حد 3 تا 4 بالا می برند. پس از هضم وعده ی غذایی پ.هاش معده به حد عادی 4 تا 5 می رسد. اسید معده در پاسخ به ورود غذا به معده ترشح می شود بنابراین نخستین پیزی که پس از صرف صبحانه در آغاز روز با ان روبرو می شوید معده ای اندکی اسیدی خواهد بود که البته حد اسیدی بودن آن به حد اسید خالص نیست.

ترکیب شیمیایی شیره ی معده

مایع داخل معده را شیره ی معده می نامند. شیره ی معده تنها اسید و آنزیمهای معده نیست بلکه ترکیبی پیچیده از مواد شیمیایی مختلف می باشد.

در اینجا نگاهی خواهیم داشت به ترکیبات شیره ی معده و ملکولها و سلولها و کارکردهای آنها در این شیره:
آب: آب پ.هاش را تغییر نمی دهد اما محیطی مایع فراهم می کند تا غذا، انزیمها و اسید باهم مخلوط شوند. برخی آنزیمها هم برای کارکردشان نیاز به آب دارند.

مخاط

مخاط توسط سلولهای دهان، مری و معده تولید می شود. مخاط باعث تسهیل حرکت غذا از آغاز تا پایان دستگاه گواری می گردد. همچنین مخاط دیواره ی معده را در برابر اسید حفظ می کند. سلولهای گردنه ی معده هم بی کربنات ترشح می کنند که اسید را بافر کرده و پ.هاش را کنترل می کند.

هیدروکلریک اسید

این اسید قوی بوسیله ی سلولهای دیواره ی معده ترشح می شود و باعث کشتن باکتری ها و عوامل بیماری زای احتمالی موجود در غذا می شود. اسید انزیم پپسینوژن را هم به پپسین تبدیل نموده و پپسین هم پروتئین های ثانویه و ثالث را به ملکولها کوچکتر و قابل هضم تر تبدیل می کند.

پپسینوژن

پپسینوژن بوسیله ی سر سلولها (سلولهای اصلی) معده ترشح می شود و زمانی که بر اثر پ.هاش پایین فعال شد به هضم پروتئین کمک می کند.

هورمونها و الکترولیتها

شیره ی معده هورمونها و الکترولیتهایی هم دارد که به عملکرد اعضا، هضم غذا و جذب مواد مغذی کمک می کنند. سلولهای انترواندوکرین هورمونهای متعددی ترشح می کنند.

لیپاز معده

این آنزیم آنزیمی است که توسط سر سلولهای معده تولید می شود و به شکستن زنجیره های کوتاه و متوسط چربی کمک می کند.

فاکتور اینترینسیک یا ذاتی: سلولهای دیواره ی معده فاکتور ذاتی را که برای جذب ویتامین B-12 لازم است را ترشح می کنند.

امیلاز

آمیلاز آنزیمی است که بیشتر در بزاق دهان یافت می شود و برای شکستن کربوهیدراتهاست. دلیل یافته شدن بزاق در معده بلع ان به همراه غذا می باشد. البته به دلیل پ.هاش پایین معده آمیلاز نمی تواند فعالیتی داشته باشد. آمیلاز اضافی درون روده ی کوچک تخلیه می گردد.

حرکت شدید معده در مخلوط کردن مواد داخل آن باعث می شود تمام مواد و غذا و آنزیمها باهم مخلوط شوند و تشکیل کیموس را بدهند. کیموس معده را ترک کرده و در روده ی کوچک پرداخت می شود تا اولاً اسید آن خنثی گردد و ثانیاً هضم غذا کامل شده و مواد مغذی جذب بدن گردند.

منبع: About