کوانتوم چیست؟

کوانتوم واژه لاتین برای “مقدار” است و در فهم مدرن به معنای کوچکترین واحد مجزای ممکن هر خاصیت فیزیکی (مثال خاصیت فیزیکی: انرژی و مواد) است. کوانتوم از سال 1900 مورد استفاده قرار گرفت، زمانیکه فیزیکدانی به نام ماکس پلانک، در یک معرفی به جامعه فیزیک آلمان از آن استفاده کرد.

پلانک به علت تغییر رنگ تابشی از جسم گداخته از قرمز به نارنجی و نهایتاً آبی در اثر افزایش دما، پی برده بود. او با فرض موجود بودن تشعشع در واحد های مجزا همانند آنچه که در مورد مواد است(به جای نظریه پیشین موج الکترومغناطیسی ثابت) و از این رو قابل سنجش بودن آن، توانست به سوال خود پاسخ دهد. پلانک یک معادله ریاضی با شکلی که نشاندهنده واحدهای اختصاصی انرژی بود ارائه کرد. او این واحدها را کوانتا نامید. پلانک گمان می کرد نظریه جدیدی از کشف کوانتا پدیدار خواهد شد، ولی در حقیقت موجودیت آنها (کوانتا) دلالت بر فهمی اساسی و کاملاً نو از قوانین طبیعت داشت. نظریه نسبیت انیشتین و نظریه کوانتوم، ذات و رفتار تمام مواد و انرژی روی زمین را شرح داده و پایه فیزیک مدرن را شکل دادند. با این وجود تضاد بین این دو باقی مانده است. انیشتین بیشتر عمرش را در پی یافتن نظریه ای که او آن را تئوری زمینه یکسان (نسبیت عام) می نامید، سپری کرد. یکی بایستی به این عدم تطبیق تئوری ها پیان می داد. متعاقباً “نظریه ابر ریسمان” و نظریه “ام” به عنوان نظریه های تطبیق دهنده مطرح شدند.

گهگاه کوانتوم به فرم صفت مورد استفاده قرار می گیرد که معنای آن یک سطح بسیار ناچیز بعنوان بینهایت است. بعنوان مثال: انتظار لود صفحات بی نهایت کسل کننده است.

   “Waiting for pages to load is quantumly boring”

برای آشنایی بیشتر با نظریه کوانتوم پیشنهاد می کنیم مطلب زیر را مطالعه نمایید:

نظریه کوانتوم

منبع: Tech Target