انسانی بر روی تراشه: مهندسان بافت قلب و ریه ی سه بعدی اختراع کردند.
اسفند ۲۴, ۱۳۹۴تبدیل سطوح معمولی به صفحات لمسی به وسیله پروژکتور سونی
اسفند ۲۴, ۱۳۹۴مریم میرزاخانی ریاضیدان و استاد ایرانی دانشگاه استنفورد آمریکا بود که در 31 سالگی در این دانشگاه به عالی ترین جایگاه دانشگاهی، مقام استادی، رسید. میرزاخانی در سال 2014 ، برنده مدال فیلدز شد، که بالاترین جایزه در ریاضیات است. وی نخستین زن و نخستین ایرانی برنده جایزه فیلدز بود که متاسفانه در ۲۳ تیر ماه سال ۱۳۹۶ هجری شمسی بر اثر سرطان چشم از جهان فرو بست.
خلاصه زندگی نامه مریم میرزاخانی
مریم میرزاخانی در 13 اردیبهشت سال 1356 در تهران دیده به جهان گشود. میرزاخانی ، ریاضیدان و استاد ایرانی دانشگاه استنفورد، آمریکا است. میرزاخانی در 31 سالگی و در دانشگاه استنفورد به عالیترین جایگاه دانشگاهی، مقام استادی، رسید.
میرزاخانی در سال 2014 ، برنده مدال فیلدز شد، که بالاترین جایزه در ریاضیات است. وی نخستین زن و نخستین ایرانی برنده جایزه فیلدز است.
زمینه تحقیقاتی او مشتمل بر نظریه تایشمولر، هندسه هذلولوی، نظریه ارگودیک و هندسه هم تافته است.
مریم میرزاخانی در دوران تحصیل در دبیرستان فرزانگان تهران، برنده مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی در سالهای 1994 هنگ کنگ و 1995 کانادا شد و در این سال به عنوان نخستین دانش آموز ایرانی حایز نمره کامل شد.
وی نخستین دختری بود که به تیم المپیاد ریاضی ایران راه یافت. نخستین دختری بود که در المپیاد ریاضی ایران طلا گرفت. نخستین کسی بود که دو سال مدال طلا گرفت و نخستین فردی بود که در آزمون المپیاد ریاضی جهانی نمره کامل گرفت.
سپس کارشناسی خود را در رشته ریاضی از دانشگاه شریف گرفت و در سال 1999 برای ادامه تحصیل دکترا به دانشگاه هاروارد رفت.
از مریم میرزاخانی به عنوان یکی از ده ذهن جوان برگزیده سال 2005 از سوی نشریه پاپیولار ساینس در آمریکا و ذهن برتر در رشته ریاضیات تجلیل شد. میرزاخانی برنده جوایزی چون جایزه ستر از انجمن ریاضی آمریکا در سال 2013 ، جایزه کلی و مدال فیلدز در سال 2014 است.
او از اول سپتامبر 2008 در دانشگاه استنفورد استاد دانشگاه و پژوهشگر رشته ریاضیات است. پیش از این، او استاد دانشگاه پرینستون بود.
زندگی نامه مریم میرزاخانی
مریم میرزاخانی در 13 اردیبهشت سال 1356 در تهران دیده به جهان گشود. میرزاخانی ، ریاضیدان و استاد ایرانی دانشگاه استنفورد، آمریکا است. میرزاخانی در 31 سالگی و در دانشگاه استنفورد به عالیترین جایگاه دانشگاهی، مقام استادی، رسید.
مریم میرزاخانی در سالهای 1373 و 1374 هنگامی که سال سوم و چهارم از دبیرستان فرزانگان تهران بود، موفق به کسب مدال طلای المپیاد ریاضی کشوری شد و بعد از آن در سال 1994 در المپیاد جهانی ریاضی هنگ کنگ با 41 امتیاز از 42 امتیاز مدال طلای جهانی گرفت.
سال بعد یعنی 1995 در المپیاد جهانی ریاضی کانادا با 42 امتیاز از 42 ، رتبه اول طلای جهانی را به دست آورد.
میرزاخانی دوره کارشناسی ریاضی در دانشگاه صنعتی شریف طی کرد. او با دریافت بورسیه از طرف دانشگاه هاروارد به آنجا رفت و دوره دکتری خود را در دانشگاه هاروارد پشت سرگذاشت.
حادثه تصادف و سقوط به دره اتوبوس حامل دانشجویان ریاضی دانشگاه صنعتی شریف
در اسفندماه 1376 اتوبوس حامل دانشجویان ریاضی شرکت کننده در بیست و دومین دوره مسابقات ریاضی دانشجویی، که در آن تیم متشکل از میرزاخانی، ایمان افتخاری و حسین نمازی در آن رتبه اول کشور را کسب کرده بودند، که از اهواز راهی تهران بود. به دره سقوط کرد و طی آن شش تن از دانشجوی نخبه ریاضی دانشگاه صنعتی شریف شامل آرمان بهرامیان، رضا صادقی – برنده دو مدال طلای المپیاد جهانی، علیرضا سایه بان و علی حیدری، فرید کابلی، دکتر مجتبی مهرآبادی و مرتضی رضایی دانشجوی دانشگاه تهران که اغلب از برگزیدگان المپیادهای ملی و بینالمللی ریاضی بودند، جان باختند و مریم میرزاخانی از جمله دانشجویان بازمانده از این سانحه بود.
زندگی شخصی مریم میرزاخانی
سلیقه سینمایی میرزاخانی بازتابی از ذات بدون مرز پژوهش اوست، که درگیر کاویدن «خصوصیات اشکال هندسی نامعمول» است. او میگوید:
گاهی مواقع احساس می کنم در یک جنگل بزرگ هستم و نمی دانم به کجا می روم؛ ولی به طریقی به بالای تپه ای می رسم و می توانم همه چیز را واضحتر ببینم. آن چه آن گاه رخ می دهد، واقعاً هیجان انگیز است.
فیلم مورد علاقه او، داگویل، نگاهی خشن به آمریکای دوران رکود بزرگ است. وی گفته که در کودکی آرزو داشته نویسنده شود. او گفت:
وقتی که بچه بودم رویایم این بود که نویسنده شوم. هیجان انگیزترین لحظاتم را به خواندن رمان می گذراندم، در واقع هر چیزی را به دستم می رسید می خواندم.
همسر وی یان وندراک، پژوهشگر علوم کامپیوتر نظری مرکز تحقیقات آی بی ام و اهل جمهوری چک است و از او دارای یک فرزند به نام آناهیتا می باشد.
دیدگاه مریم میرزاخانی درباره ریاضیات
بدون علاقه داشتن به ریاضی ممکن است آن را سرد و بیهوده بیابید. اما زیبایی ریاضیات خود را تنها به شاگردان صبور نشان می دهد. پرارزش ترین بخش مطالعه ریاضی لحظه ای است که می گویی آها! ذوق کشف و لذت فهمیدن چیزی جدید. احساس ایستادن بالای یک بلندی و رسیدن به دیدی شفاف و واضح.
فعالیت های مریم میرزاخانی
او به همراه 9 محقق برجسته دیگر در چهارمین نشست 10 استعداد درخشان نشریه پاپیولار ساینس در آمریکا مورد تقدیر قرار گرفت. به نوشته یو اس ای تودی این فهرست 10 نفره، شامل محققان و نخبگان جوانی است که در حوزه های ابتکاری مشغول به فعالیت هستند و با این حال معمولا از چشم عموم پنهان مانده اند.
این فهرست بر اساس پیشنهاد های ارائه شده از سوی سازمان های گوناگون، روسای دانشگاه ها و ناشران انتشارات علمی برگزیده شده اند. این محققان برجسته جوان در حوزه های گوناگونی از گرافیک رایانه ای تا ریاضیات و علوم ربوتیک، افق های تازه ای در مرز های جهان اطراف ما گشوده اند که مریم میرزاخانی ریاضیدان 33 ساله ایرانی یکی از آنها است.
مریم میرزاخانی در سال 1999 میلادی موفق شد راه حلی برای یک مشکل ریاضی پیدا کند. ریاضیدانان مدت های طولانی است که به دنبال یافتن راه عملی برای محاسبه حجم رمز های جایگزین فرم های هندسی هذلولوی بوده اند و در این میان مریم میرزاخانی جوان در دانشگاه پرینستون نشان داد که با استفاده از ریاضیات شاید بتوان بهترین راه را به سوی دست یافتن به راه حلی روشن در اختیار داشت: محاسبه عمق حلقه های ترسیم شده بر روی سطوح هذلولوی.
میرزاخانی در تلاش است تا معمای ابعاد گوناگون فرم های غیر طبیعی هندسی را حل کند. در صورتی که جهان از قاعده هندسه هذلولی تبعیت کند، ابتکار وی به تعریف شکل و حجم دقیق جهان کمک خواهد کرد.
در واقع مشکل این است که برخی از این اشکال هذلولی همچون دونات و یا آمیب دارای ظاهری بسیار نافرم هستند که محاسبه حجم آنها را به معمایی جدی برای ریاضیدانان مبدل کرده است. اما میرزاخانی با یافتن راهی جدید در واقع دست به یک ابتکار عمل بزرگ زد و با ترسیم یک سری از حلقه ها بر روی سطح این گونه اشکال پیچیده به محاسبه حجم آنها پرداخت.
کاربرد های عملی اندکی برای پژوهش او وجود دارد ولی اگر مشخص شود که جهان توسط هندسه هذلولوی اداره می شود، کار او می تواند به تعریف دقیق شکل و حجم آن کمک کند.
مریم میرزاخانی در سال 2009 به خاطر دستاورد هایش در ریاضیات برنده جایزه بلومنتال شد. در اعلامیه ای که انجمن ریاضی آمریکا به مناسبت برنده شدن این جایزه برای میرزاخانی منتشر کرد، دلیل گرفتن این جایزه مهم ریاضی، “خلاقیت استثنایی، و تز (دکترای) مبتکرانه که در آن، ابزار های گوناگونی از هندسه هذلولوی گرفته تا روشهای کلاسیک فرمهای اتومورفیک و تقلیل سیمپلکتیک برای بدست آوردن نتایجی در سه مسئله مهم ترکیب شدهاند ” عنوان شد.
در این اعلامیه، این سه مسئله مهم به شرح زیر آمدهاند:
- یک رابطه بازگشتی برای حجمهای وایل-پترسون در فضای پیمانه ای رویه های ریمانی.
- یافتن تقریبی مجانبی برای تعداد ژئودزیک های ساده بسته بر روی رویه های ریمانی هذلولوی با طول داده شده . تعداد این ژئودزیک ها، بر اساس نتایج میرزاخانی، برای طول های کمتر یا مساوی ، رشدی مجانبی همانند دارند. در این فرمول، منظور از گونه رویه ریمانی مورد نظر است. این نتیجه، پیامدی از محاسبه حجمهای وایل-پترسون گفته شده در مورد اول است.
- اثباتی نو از حدس ویتن که پیش از آن توسط ماکسیم کانتسویچ در سال 1992 ثابت شده بود. میرزاخانی در اثبات جدیدش تفسیری نو از شمارش ژئودزیک ها در فضا های پیمانه ای به دست می دهد.
در سال 2010 ، میرزاخانی، حدس “شار زلزله” ویلیام ترستن بر روی فضاهای تایشمولر را که مدتها پرسشی باز و بی پاسخ در ریاضی بود به اثبات رساند. این حدس میگوید که چنین شاری لزوما ارگودیک میباشد.
میرزاخانی در سال 2014 به همراه الکس اسکین و امیر محمدی ثابت کرد که ژئودزیک های مختلط و بستار های آنها، بسیار منظم هستند و نه بر خلاف انتظار نامنظم یا فراکتالی.
به عبارت دیگر، بستار های چنین ژئودزیک هایی جبری هستند و بنابراین، ویژگی هایی از جمله صلبیّت را دارا می باشند. اتحادیه جهانی ریاضی در مطلبی با نام “کار مریم میرزاخانی” این نتایج را چنین توصیف کرد:
یافتن این حقیقت، شگفت انگیز است که تصلب در فضا های همگن، چگونه انعکاسی در فضا های ناهمگنی همچون جهان فضای پیمانه ای دارد.
دریافت جایزه فیلدز از سوی مریم میرزاخانی
او در سال 2014 برنده مدال فیلدز شد که بالاترین نشان علمی رشته ریاضیات است و هر چهار سال یک بار به دانشمندان برگزیده زیر 40 سال اهدا می شود و از آن به نوبل ریاضیات نیز تعبیر می شود. وی نخستین زن و نخستین ایرانی بود که موفق به دریافت این جایزه شده است.
جوایز و افتخارات مریم میرزاخانی
- مدال فیلدز 2014 سئول
- جایزه بنیاد ریاضیات کلی در سال 2014
- جایزه ستر از طرف انجمن ریاضی آمریکا در سال 2013
- جایزهٔ ایاماس بلومنتال در سال 2009
- Clay Mathematics Institute Research Fellow 2004
- Harvard Junior Fellowship Harvard University, 2003
- Merit fellowship Harvard University, 2003
- IPM Fellowship The Institute for theoretical Physics and Mathematics, Tehran, Iran, 1995-1999
- مدال طلا (با نمره کامل و نفر اول جهان). المپیاد جهانی ریاضی 1995
- مدال طلا. المپیاد جهانی ریاضی 1994